Voorname

 Dat was me het middagje wel. Mooi gelukt. Buiten aan de slag geweest. Een paar uur tekeer gegaan met de bosmaaier. De bramen waren niet blij en het gras spoog me door het masker in mijn gezicht. Het kostte moeite, maar het deed goed. Zou raar zijn als de bezigheid niet vervuld zou zijn van dubbelheid. Nog ff en ik kan de deuren van de tent weer open gooien .... bij wijze van spreken, dan wel te verstaan.

 Maar soit, geen gezeur vandaag. Bezig zijn was de bedoeling en is gelukt. Morgen weer verder. Stap voor stap. Hout, gras en straks die laatste stap terug ... Dat het er nog allemaal van moest komen. Het zal wel zo zijn redenen hebben. En doe maar niet uitleggen. Ik voel geen behoefte het te begrijpen. Komt niet vaak voor, moet ik bekennen, maar deze keer is het toch wel erg éénduidig.

 Ik ga me hier helemaal niks meer afvragen en of ik dat elders of ergens anders wel nog een keertje ga doen, dat zie ik tegen die tijd wel weer. Niet op oneindig, maar wel voorbij de einder richt ik mijn blik. Gepasseerde stations zijn gepasseerd.