Oei, oppassen geblazen. Commerciële belangenverstrengeling op blogniveau. De komende tijd iets meer aandacht voor het weer en de andere futiliteiten van de dag. Geen gemopper over de eindeloze vragerijen van mogelijkerwijs potentiële kopers. Dan zou ik me nog weleens in mijn vingers kunnen snijden, zo ik dat niet nu al gedaan heb. Jammer, want ik voelde al legio stukjes voorwaarts dringen in mijn aandachtsrij.
Ik kan het blog natuurlijk ook achter een slotje zetten en iedere geïnteresseerde daarmee dwingen zich kenbaar te maken alvorens van mijn prozaïsch snoepgoed te mogen smullen. Zou behalve de vrijheid van mopperen, en wat is er leuker dan een potje mopperen tenslotte (?), ook inzicht geven in mijn trouwe volgers. Iets waar ik nog steeds niet van weet of ik daar nou zo blij mee moet zijn. Zelfs met die paar wiens bestaan me bekend is, komen al vragen naar boven, waarvan het stellen ik uit- en dus afstel. Het hernieuwde Duitse interesse. De zaterdagochtendaandacht nabij het Stichtse. De ontbrekende commentaren uit het Stichtse. De stilte in de polder. Of de stug anonieme volger uit het Amerikaanse, die integenstelling tot de tientallen anderen USA-inlogs wel als lezer(es) actief is.
Het zal met de aankomende koerswijziging te maken hebben. Het leven begint het bloggen te verdringen. Vooralsnog vertoeft het bestaan nog in de schaduw van het geschrijf, maar alle tekenen wijzen in de richting van een verschuiving, die niet tot accenten beperkt zal blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten