Met een nauwelijks halfgevulde, niet overmatige grote boodschappentas door de kassa schuiven en schrikken. Aan de prijzen ben ik inmiddels wel gewend en natuurlijk was het voor oudjaarsavond geen witte kool met aardappelen, hoewel je daar erg leuke dingen mee kunt doen, maar 149,76 euro ... Er blijven momenten als dit, dat ik het gevoel heb ergens een afslag gemist te hebben.
Had ik hier een dikke tien jaar geleden 150 gulden voor neer moeten tellen, had ik de cassière gevraagd of ze niet ergens een fout had gemaakt. Nu nauwelijks 12 jaar verder is dat 2,217 en nog wat keren meer voor eenzelfde weinig bijzondere massa. Weinig bijzonder in omvang en behalve de sint Jacobs schelpen ook weinig bijzonder qua inhoud. Voor wie die euro het precies goedkoper gemaakt heeft, daar heb ik zo mijn verdacht, maar de consument valt daar geheel buiten.
Espresso 3,20, biertje (25 cl) 4,50, stomme spijkerbroek 135, 00, 'wegwerp'- cd's 7 euro ... nog altijd bijna de nieuw prijs in guldens voor een elpee. Wat ooit gulden was, is allang meer dan een euro geworden behalve, ja behalve bij onroerendgoed. Daar heeft men ineens een hele andere rekenmethode en slaat men druk aan het delen ipv vermenigvuldigen. Niet alleen de mens is raar ook de maatschappij kent er wat van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten