Genoeg geweest voor vandaag. Wie of wat ik het in de schoenen kan schuiven, is me na al het geanalyseer en het voortslepende inzicht nog steeds niet duidelijk. Wat wel duidelijk is .... vannacht is feest. De fysieke tekenen spreken boekdelen. Het mes steek op de oude vertrouwde plek dwars door me heen, mijn registratie mist momenten en de gedachten banen paden in de verkeerde gangen.
Positief gezien, en mij wordt steeds weer verklaard dat die instelling erg belangrijk is, kan ik dus concluderen, dat de ellende mij niet meer overvalt, maar deze netjes aanklopt. Ik ben toch zo blij daarover. Misschien is het daardoor allemaal net ietsje minder frustrerend. Wie zal het zeggen. Vergelijken in deze is per definitie vertekenen.
Het zou me wat waard zijn, als ik het 'feest' zou kunnen afblazen ipv pogen het in acceptabele banen te leiden. Het gejojo tussen waan en werkelijkheid, de gedachtenovermacht en een lijf, dat zijn oren naar de verkeerde meesters laat hangen. Killing .... en toch ook weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten