Zaterdag, waterdag. Wat een butweer. Waar is de winter gebleven met de koude, droge en zonnige dagen. Ik was zo lekker buiten bezig en heb weinig zin om het enthousiasme naar binnen toe te buigen. Ja, ok, de afwas, soit. Maar de alweer stevig aankoekende papiermassa opruimen? De was opvouwen? Eindelijk de dingen een wat meer acceptabele en definitievere plek geven? Definitiever? Laat me niet lachen zo vroeg in de ochtend. Daar zit mijn keel noch mijn verder danig verstopte hoofd niet om te springen. Tijdens een van de vele zoektochten door de supermarkten in de laatste week niet alleen de boodschappen maar ook enige vervelende bacillen gevonden. Ze stonden niet op mijn lijstje en ik mag hopen dat ik er niet voor heb betaald. De beestjes hebben zich de tijd gelaten, maar nu spettert het snot in de rondte. Zo zie ie je maar weer, dat op gratis geen zegen rust.
Ik ga een compromis met mezelf sluiten. Volgens mij is het doorbladeren, en waar het interessant genoeg is, lezen van oude kranten een mooie en momenteel acceptabele vorm van opruimen. Het zou zomaar een extra zitgelegenheid kunnen opleveren. Al kun je daar met slechts één paar billen weinig extra's meedoen, behalve dan oude kranten neerleggen in afwachting van hun leesbeurt. Allez!, aber dann auf Deutsch!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten