Een volgende dag die alle verwachtingen ontstijgt. Misschien een ideetje om me ff terug te trekken?? Lijkt me nou het slechts denkbare idee, maar pushen gaan we ook niet. We rekken, strekken, masseren waar nodig en halen voor de rest de gewenste winst binnen zonder de louweren te fêteren. Was eergisteren al een prestatie van formaat, vandaag ben ik daar ondanks het terugschakelen ruimschoots overheen gegaan.
Zonder aarzelen, de trage start buiten beschouwing gelaten, aan de slag gegaan. De ene m3 hout na de andere in de gewenste lengtes verkort zonder een enkele bemoeizuchtige betutteling van 's lijfs wege. Mezelf daarvoor op een ordinaire maar zeer welkome lunch buiten de deur getrakteerd. Perfecte timing, maar dat is achteraf.
Terug ter plekke had de zon het opgegeven, was de temperatuur danig gezakt en leek mijn motivatie ff de brui eraan te geven. Daar had ik nou werkelijk geen zin in ...
Drie uur, 12 kruiwagens, ruim zes kilometer lopen, anderhalve liter water en menig moeilijk onderdrukbare neiging ermee te kappen later, lag het hout binnen, waren de doodsgedachten gepareerd en kon ik opzoek naar iets van tevredenheid over wat ik voor elkaar had gebokst.
De meest hardnekkige tegenkracht blijf ikzelf en met name dan de associaties, die met alles wat ik doe altijd weer een link naar de dood, doodgaan of dood zijn weten te leggen. Al die meters met de kruiwagen heen of terug waren een dankbaar aangrijpingspunt voor de verkeerde gedachten. Mag de fysieke conditie meer dan redelijk zijn, de geest blijft zand in de machine gooien. De 13e kruiwagen dan ook maar gelaten voor wat ie was. Het was inmiddels aardig donker, maar ook met koplampen op de kar had ik ervan afgezien. Zeker weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten