dinsdag 6 oktober 2020

Ontluistering

 Een stommiteit uit het boekje. Nooit gedacht dat ik ooit zo stom zou kunnen zijn. Ik voelde iets onder mijn voet en dacht "Ai, dat gaat fout". In mijn linkeroog hoek zag ik op dat moment de steel van de hark naar me toe komen. Alles in fracties van een seconde. De klap kwam goed aan. Op de wenkbrauw. Favoriete plek bij boksers en kooivechters. Ideale plek als je bloed wilt laten spetteren.

 De aanloop naar de middagbezigheden ging al alles behalve soepel. Met een ommeweggetje via het (deels) opruimen van de wijnkelder toch in de schuur terecht gekomen. Het akkefietje met de hark voelde als een teken aan de muur. Het verder opruimen en verslepen van dakpannen en bakstenen wijselijk gelaten voor wat het was en me over het schoonmaken van de gedroogde uien gebogen. Die kunnen niet buiten hangen als straks de nachten het beneden de nul zoeken.

 Een hoop, de meest uien hebben een 'deuk' opgelopen. Schijnt 'zijrot' te zijn, meer kan ik er tenminste niet van maken. Raar, want ze hebben op een stuk gestaan waar zeker twee jaar helemaal niks heeft gegroeid omdat het afgedekt was. Nu schijnen uien één van die groenten te zijn waar de 4 danwel 6-slag voor is ontwikkeld. Ze dus kortom een serieuze tijd niet meer op een plek moeten hebben gestaan voordat je ze er weer neerpoot. Daar zou iets mis kunnen zijn gegaan, maar ik hou pas voor het tweede jaar bij wat ik wanneer waar heb gezaaid, geplant of gepoot. Bovendien is het dan wel erg stug als zo ongeveer alle uien zijn aangetast. Klinkt me meer naar meerdere jaren achter elkaar de uien op dezelfde plaat poten. Dan blijft als enige optie dat het pootgoed al aangetast is geweest. Wat me weer flauw in mijn oren klinkt, want niet te controleren. Ik hoop dat ik met schoonmaken verdere aantasting kan voorkomen. De winter zal het leren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten