Rij je een half uur, struint een uur door een bos en komt met lege handen thuis. Vanavond liet Mariana de honden uit. Dan loopt ze door/over het achter de tuin liggende weiland en daar lagen de paddenstoelen voor het oprapen. De rosé des prés de prachtige Franse naam voor een doodordinaire weidechampignon maar smaakvol, niet verkeerd.
De buurvrouw er direct bovenop. Wat had Mariana daar? Die had net in het voorafgaande uur allerlei groenvoer uit de wei staan trekken maar dat was meer naar links. De nog kleine, maar naar het schijnt heel snel groeiende exemplaren kan Mariana ws vergeten, die zal de buurvrouw zich ongetwijfeld toeëigenen. Zo'n mens die de vriendelijkheid zelve is als ze iets van je wilt, maar je net zo makkelijk door het dorpslijk haalt als haar dat goed uitkomt.
Maar goed. Wonder boven wonder heeft Mariana haar paddenstoelen. Denk niet dat er in het weiland ook cantharellen of eekhoorntjesbrood gevonden kan worden. We zullen toch volgend jaar dat bos met regelmaat moeten doorstruinen om een idee te hebben van wat het aan paddenstoelen heeft te bieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten