Heb je de avond te voren bijna liggen zwijmelen bij een film over een hond, was er vanochtend ff de neiging om die van mij alle drie de nek om te draaien. Zoals wel vaker tegenwoordig liet ik ze vanochtend vrij. Op dat moment ging er iets mis met mij en ben ik niet achter de honden aangelopen. Even nog geprobeerd, maar ik leek leeggezogen. Nou, dan zien of ze ook zo netjes terugkeren, als ik niet met ze meega, was toen mijn gedachte.
Nou, mooi niet dus. Hebben ze door dat het anders is dan anders? Hebben ze mij (op)gezocht en mij niet kunnen vinden, wat anders wel het geval is, en gedacht 'Lekker, ècht vrij!'. Of hebben ze domweg ergens iets van een kadaver gevonden? In het laatste geval zal ik dat in de loop van de avond ongetwijfeld gaan ruiken. Hoe het ook zij, half acht vertrokken en pas tegen elven terug op het honk. Zeiknat. De vacht vol distelkoppen. En natuurlijk stik enthousiast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten