Communiceren met een vlinder. Het schijnt te kunnen. En met nog een hoop andere dieren ook, maar die vlinder verwondert me. De mens komt op dat terrein eindelijk van zijn/haar/het voetstuk af. Hoewel, 'het' kan kan ik in dit geval gevoeglijk weglaten. Mensen die zo met zichzelf bezig zijn hebben geen tijd om zich met zoiets als communicatie met dieren, andere dieren, want de mens is niks beter, bezig te houden.
Ik zal er geen vegetariër of erger van worden. De natuur is tenslotte eten of gegeten worden, maar die hele industriële optuiging voor het verkrijgen van een spek- of runderlap stuit me al decennia tegen de borst. Doet me herinneren, dat we komende december iets met een varken moeten. Van de vleeskippen die Mariana's broer een paar mndn geleden heeft gekocht, mag ik hopen dat we niet ook een aantal exemplaren in onze maag krijgen gesplitst. Ik ben deze winter nog wel bezig om al die oude, slecht verpakte en overjarige gevallen uit de diepvries van 24 tot bouillon te verwerken en vervolgens iets smakelijks van het vlees proberen te maken.
Mariana herinneren dat ze iets met een slager moet, die het dier in herkenbare delen weet te ontleden en ons inspraak geeft in de smaakrichting van de worsten. Ik zie dat weer uitdraaien op iets wat op het allerlaatste moment tot keuzes en beslissingen leidt, die enkel gedreven worden door gebrek aan beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten