maandag 30 november 2015

Kop

 De eerste zes mndn zitten erop. Was het leven iets minder geplaagd geweest door domme praktische zaken, dan had het een haast perfecte periode kunnen zijn. Nu zal de start de geschiedenis ingaan als een voortslepende verkoopprocedure met lokale sanitaire manco's. Zaken die kortom niet uitnodigen om bij stil te staan. Dat laatste toch maar ff gedaan voor de datum sec en ons een bijzondere avond gegund in een Japans restaurant met de zeer originele naam 'Tokyo'.

 Een restaurant, dat je -zoals meer commerciële zaken in Roemeense steden- niet zou weten te vinden, als je er niet met een taxi naar toe gebracht zou worden. Net buiten het centrum, een onopvallend, net iets terug gelegen pand met veel glas in de gevel. Naar binnen stappend ging je in meer dan één betekenis over de drempel. Je ging een andere, ogenschijnlijk luxe omgeving binnen. Personeel in zwart-wit. Garderobe. Bedienend personeel met bluetooth-dingen in hun oor en een witte handschoen aan de rechterhand. De tafels verdeeld over wat de kamers van een gewoon woonhuis leken, incl. afsluitende deuren.

 Om te beginnen kregen we een kaart van de dranken, beginnend met saké. Volgens mij toch een soort sterke drank. Dus waarom zou je daar een hele fles van willen hebben? Bovendien kies je de drank toch als je weet wat je eten wilt of gaat dat in Japan anders? Mijn kennis van de Japanse keuken houdt op bij sushi en dan verwar ik waarschijnlijk produkt en naamgeving al. Dus de menukaart gevraagd en toen daar een soort menu degustation in stond was de keuze snel gemaakt. Iets van 12 gerechtjes, die voor het merendeel bij mij weinig associaties met een onbekende keuken wist los te maken. Het leek meer Frans. Met truffel, foie gras, ed. Ok, meer dan gemiddeld vis, wasibi (?) en gember en een afwisseling van vis en niet-vis gerechten, die je in de Europese keuken niet voorgeschoteld zou krijgen.

 Of ik dus Japens gegeten heb, kan ik moeilijk garanderen, maar het was bijzonder eten en op een misser met doorgebakken rund na, maar misschien was dat wel de bedoeling, ook met zorg klaargemaakt en met mooie smaakcombinaties, zonder dat men zich te buiten is gegaan aan overbodige decoratie. De presentatie oogde eerder minimaal. Me maar eens in de Japanse keuken verdiepen? Laat ik eerst gewoon weer met koken beginnen ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten