Momenterig

 De momenten ....

 Je loopt, net voorbij achten door een uitgestorven dorp. Het dorp baadt in het oranje schijnsel van de straatlantaarns. De honden hebben de straat overgenomen. De meeste huizen zijn donker. Men leeft hier niet aan de straatkant, maar achteraf en vaak deels ondergronds.

 De plek, het dorp heeft inmiddels iets vertrouwds.

 Ik loop door naar de bar. Twijfel bij mijn bestelling. Het is geen bierseizoen meer en wijn gaat alleen per fles van 07 l. Kies een 'cognac' voor 7,50 Lei, minder dan twee euro, maar dubbel zoveel als in NL of Fr en natuurlijk meer Vieux dan Cognac.

 Ik schuif met glas aan een tafel langs de muur en luister naar de onverstaanbare gesprekken aan de tafels om me heen. Ik geniet van mijn anonimiteit en waarnemerspositie.

 Momenten .... zijn oprekbaar, verder in te vullen.

 De hoofdstraat van het dorp is uitgestorven. Hier en daar staat een tractor of een auto geparkeerd langs de kant van de weg. Een kat sluipt voorbij en schiet langs een schutting omhoog. Honden blaffen, waar ik passeer, alsof een stokje wordt doorgegeven. Op een bank zit wat jeugd. Ze wensen me prettige avond als ik voorbij ga en barsten vervolgens puberaal uit in gelach.

 In de kroeg wordt druk en ook zeker dronken gediscussieerd, terwijl de achtergrond opgevuld wordt met volksmuziek. De eigenaresse verontschuldigt zich voor de ontbrekende wijnflesjes met de inhoud van een glas. Een grote fles zie ik niet zitten, al gaat ie voor de prijs van een glas in Nederland over de bank. Dan maar sterker. Cognac is zo ongeveer het duurste drankje: 7,50 Lei voor 100 ml, 2,5 maal een Nederlandse of Franse borrel.

 Met het glas in de hand schuif ik aan een tafel langs de muur. Het vocht smaakt niet scherp, eerder zoet. Aan de tafels om me heen voeren mannen het hoogste woord, laten elkaar niet uitspreken en gebaren met de bierfles in hun hand. Het zijn onverstaanbare gesprekken maar daarom niet minder interessant. Een goed gesprek heeft voldoende vorm ongeacht de inhoud. Ik geniet van mijn anonimiteit en waarnemerspositie. Soms betwijfel ik of ik het Roemeens eigenlijk wel meester wil worden.

 Meer mannen komen binnen. Deels beschonken, deels broodnuchter. Het is de jongere generatie, die soms het geluk van een baan heeft, vaak een auto naast hun paard-en-wagen heeft en kinderen op de lagere school. Het is inmiddels hooguit negen uur. De dame achter de bar trekt nog een paar halve liters open en gaat weer verder met haar eigen bezigheden.