Moeten we het weer over de nieuwe week hebben? Over het wachten? De ergernis? Of gaan we het maar ff voor lief nemen? Ik ga er niet over beginnen, laat ik me dat voornemen. Hoelang ik dat ga volhouden, gaan we zien in de komende dagen. Genoeg andere dingen te doen en waarschijnlijk aan de slag met de badkamer. Mn dat laatste zou niet verkeerd zijn. Zelfs als het maar een afspraak over de begindatum gaat worden. Dat stimuleert al enorm in al die andere zaken, die moeten gebeuren, zoals opruimen, plaatsmaken, foutje in de constructie van de septictank aanpassen, zomerbanden schoonspuiten en wegzetten, Cd-rek maken en plaatsen, boekenrekken in de keuken, etc. Ik krijg er zowaar bijna zin in.
Vandaag goed begonnen met een lange wandeling over de heuveltoppen rond het dorp. Dat de honden inmiddels ruim dertien zijn, zie je niet aan hen af. De dierenartsen in Frankrijk hadden hen, dat dertiende jaar al niet gegeven, maar dat gaan ze zeer waarschijnlijk vol maken en nog meer ook, als je ze zo buiten bezig ziet. Ok, Katrien is zo doof als een kwartel, in de darm- en blaasbeheersing gaat af en toe iets mis en slapen doen ze nu nog meer dan al in Frankrijk, maar dat kan ook door een gebrek aan aandacht komen. Ben vaker niet dan wel in 13. Iets dat gelukkig gaat veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten