Een doorwaakte nacht, maar verklaarbaar. Pijn is niet bepaald slaapverwekkend. Hetzelfde irritant ongrijpbare gevoel als na een defi-ingreep. Aangenaam is anders. Geen pijnstillers. De ervaring heeft geleerd, dat verschil minimaal is. Desondanks na eenen korte momenten geslapen en tegen de ochtend zowaar in diepe slaap verzonken. De pijn was minder en/of ik eraan gewend.
Eindelijk in slaap wordt je om half negen wakker geschreeuwd door moeders. Het mens was net voor de deur naar ons deel op haar snufferd gegaan. Niet veel later weer haar doordringerige nasale zeurstem op vol volume. Nu iets met geld. Alsof dat niet wachten kan. Het mens kan gewoon niet hebben, dat zij zo vroeg opstaat en wij, waar mogelijk langer blijven liggen.
Enfin, aan de alag met de dag. Gaat hinken worden. Honden, koffie, sodabad, nog meer koffie en zien wat ik verder van de dag kan maken. De eerste indruk qua bruikbaarheid van mijn voet is niet hoopgevend. En zitten vind mijn rug nog steeds niet erg prettig ... wordt laveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten