Het wachten is zo allesoverheersend aan het worden, dat het normale functioneren stagneert. Gelukkig moeten vandaag allerlei extra's en ben ik morgen het grootste deel van de dag onderweg. Activiteiten waarbij de concentratie niet afgeleid kan worden door mijn op volle toeren draaiende gedachtenwereld. Ik zou op dit moment alles en iedereen willen opjagen, die bezig is, met waar ik op wacht. De zweep boven de hoofden laten knallen, zoals de herder iedere ochtend de koeien, paarden en geiten het dorp uit drijft naar de gemeenschappelijke weiden. Hup, luie en lamlendige meute. Ik heb lang genoeg gewacht. Ik wil eindelijk resultaten zien!! Verlossing. Afronden. Opruimen.
Aan de haren erbij trekken en met hun neuzen zolang op de noodzakelijke handelingen drukken tot afgehandeld is, wat voor een groot deel al een kleine eeuwigheid geleden gebeurd had kunnen zijn. De papieren van de ene notaris naar de andere brengen, de centen van de ene bank naar de andere verplaatsen, de ondertekenaars ophalen en laten tekenen, de getekende papieren daar droppen, waar ze moeten zijn en mijn bank laten zien, waar ze, dank hun beroerde gedrag in de afgelopen jaren, naar kunnen fluiten. Een halve dag werk. Meer is het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten