Weer een rond getal, een mooi moment. De target voor dit jaar is binnen en we hebben nog zes weken 'over' om te gaan. Het voorlopig ultieme ronde getal behoort zelfs tot de mogelijkheden. Dan zal de groei er ook een beetje uit zijn. Gemiddeld drie berichten per dag is een soort ritme. Geen noodzaak noch verplichting maar een soort 1+1= 2 maar dan 3, dus. Het gaat, als het goed gaat, bijna vanzelf.
Met het blog en dan mijn eigen aantekeningen nog kom ik momenteel per dag op een, anderhalf uur schrijfwerk, ingebed in twee à drie uur in totaal, opgevuld met koffie drinken of een wijntje. Het bevalt en dat had ik me in het begin van dit blog niet zo direct bedacht. Ik had meer een volgende episode à la 'Paradijs in Frankrijk' bedacht, die op de een of andere meer wel weer zou doodlopen. Daar ziet het nu niet naar uit. Het lijkt er meer op, dat ik een draai te pakken heb, die ik nog wel ff kan voortzetten. Tenminste totdat afgehandeld is wat afgehandeld moet worden en de sleur van alledag in positieve zin de overhand heeft gekregen. Dat gaat minstens ergens na de zomer van 2016 worden. Niets om me meebezig te houden, dus. Sowieso eigenlijk niet. Knikpunten zie je vaak pas achteraf. De live-breuk van het Frankrijk-verhaal was overduidelijk maar naar mijn idee ook uitzonderlijk.
We gaan het zien. Mijn persoonlijke jaarwisseling aan het begin van deze maand is stilletjes voorbij gegaan. Dat zal met de eerste formele jaarwisseling in Roemenië niet gaan gebeuren. Ik verheug me echter meer op het moment, als volgend jaar eindelijk alle stukjes van de puzzel op de gewenste plek zijn gevallen. Ik kan me niet voorstellen, dat dit ongemerkt gaat gebeuren, al is een terugwerkend effect niet uitgesloten. Spannende tijden. Nog steeds. Weer. Opnieuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten