Ook het scheepsrecht kan bij het oudvuil. De derde dag zonder tastbare vooruitgang in lopende afhandelingen. Morgen weer een dooie mus? Ik grossier er inmiddels in. Na het rondslepen van een paar oudjes was een beetje feest voor mij, sorry onszelf morgen geen verkeerd idee geweest. Nou is maar een kleine aanleiding nodig voor een feestje, maar deze keer wil ik graag duidelijk omlijnde aanleidingen, anders gewoon maar niet. Echt vieren, geen pseudo partijtje.
Daarbij dreigt een deel van de deadlines weer overschreden te worden. Alleen de
ergernis daarover is al genoeg om me morgen mijn dag te bederven
De bezigheden zullen morgen kortom een zware dobber hebben aan het erbij houden van mijn hoofd. Ik ken die dagen. Als je daar van een afstandje naar kijkt, zie je iemand stuurloos door de dag heen zwabberen. Draden oppakken om ze weer uit je handen te laten glippen. Bezig zijn met 'bezig zijn' zonder dat er iets uit je handen komt. Zitten. Opstaan. Zitten. En weer in beweging komen. Ik moet iets simpels bedenken, waar ik een paar uur zoet mee ben. Veel doe- en weinig denkwerk. Zoiets als aanmaakhoutjes hakken. Een handeling, die zich in alle simpelheid zelf in stand kan houden. Als het goed gaat. Met een beetje geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten