Weken geleden lag hij al eens een paar dagen in de schuur. Hij heeft toen voer en water gehad, want een zieke en/of oude hond is tenslotte zielig. Maar daar houdt de zorg dan ook direct op. Het voorstel om een dierenarts te laten komen, deed alleen wenkbrauwen de hoogte in gaan. Zoiets als in Frankrijk voorstellen om de brandweer te bellen als op het platteland ergens een kat hoog in een boom zit ...
Het beest is dus weer verdwenen, toen zijn lamlendige pootjes hem weer konden dragen. Eergisteren zag ik hem rondlopen in de tuin van de buren. Qua plek zegt dat niks, want ommuringen en afrasteringen zijn hier geen gemeengoed. Gisteren kwam ie voor de ingang van de nieuwbouw liggen en kon ik het beestje wat beter bekijken. Zelden zo'n hoopje ellende gezien. Hij at wat, dronk veel, keek angstig en afwezig tegelijk, bewoog moeilijk, had meerdere kale plekken op zijn lijf, sliep en had last van stuiptrekkingen. 'In laten slapen' was weer zo'n stom voorstel uit mijn verweekte Westerse brein.
Ok, je kunt het overdrijven. Ik ben het lang niet altijd eens met het vermenselijken van dieren. Zou in Nederland zeker geen PvdD kiezen, maar in China zeker weten ook geen hondenvlees eten. Roemenen zitten daar ergens tussen in qua omgang met honden. Die zijn er simpelweg teveel en te vaak ook zonder vaste verblijfplaats. Je ziet ze dood langs de weg liggen, verschurft of erger toegetakeld rondlopen en er gebeurd weinig om daar verbetering in te brengen. Zo heeft ook deze hond bijna twee dagen onnodig een doodstrijd geleverd. Iedereen vond het maar wat erg en ging vervolgens verder met wat moest gebeuren. Ik heb hem tenminste nog begraven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten