Ok, we hebben ons weer in het handje. Klinkt alsof ik hier bewust in heb gestuurd of ingegrepen. Niets is minder waar. Meer een kwestie van mogelijkheden langslopen en daar, waar een deur een kier vertoont, eens stevig duwen. Met een beetje geluk is er ineens lucht en van het een komt het andere goede. Wat eerst zinloos leek, lijkt nu weer een zee van tijd en mogelijkheden. Het weer is voorspelbaarder. Verder waar het gisteren spaak liep zonder direct alle vlaggen uit te hangen en een feestband in te huren. Afwas, opruimen en administratie, maar eerst de lunch.
Dit soort gejojo zal niet op slag verdwijnen, als ik deze plek aan een ander overdraag. De mate waarin, de omvang en heftigheid, kan echter niet anders dan minder zijn. Natuurlijk heb ik vaak genoeg gewoon geen zin in wat gedaan moet worden. Zou ik dat kunnen uitschakelen, blijft het hier echter altijd teveel, te groot en de zin om er mee bezig te zijn afwezig. Een dag werk uitstellen tot morgen, is heel iets anders dan een paar jaar werk een dag voor je uitschuiven. En dan heb ik het nog niet over 'leuk werk' of de versie die je tegen staat.
Genoeg gezeurd voor vandaag. De afwas wacht, geduldig maar daarom niet minder dwingend. Reggea-muziekje opzetten, het staartje witte wijn inschenken en aan de slag. Terug van weggeweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten