Wisselend gereden. Niet overdreven moe. Prachtig weer. De auto moet ik nog uitpakken. Dat is echt werken. Daar had ik geen zin meer in. Koffer en zo, ok. Cd's idem. Maar de rest na de nacht. Eigenlijk had ik sowieso vanuit de auto op de maaier moeten springen. Ik heb het zowaar even overwogen. Ik geloof dat was nog voor Parijs. Eenmaal aangekomen is er geen haar op mijn lijf, dat niet griezelt bij het idee. De aantrekkingskracht van een koel glas witte wijn was vele malen groter en zelfs dat moest wachten.
Inmiddels mag het wel en laat ik me zalig onderuit zakken richting bed. Ze mogen dan haast betoverend heten die vroege ochtenduren achter het stuur. Hetzelfde geldt voor de nachtelijk uren slenterend onder een heldere sterrenhemel, waar in de stad helaas weinig van overblijft. Ergens daar tussenin moet de slaap een plek vinden. Bijna vergeten, dat je avonden uitputtend kunt vullen. Dat loodje is nog niet geslecht. Zeker is, dat slapen het op den duur niet gaat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten