Daar zijn we weer onderweg ... In de auto. In het hotel. In het restaurant. Straks in het vliegtuig. Dan de bus .... En over een paar dagen alles in omgekeerde volgorde: Bus, hotel, restaurant, vliegtuig en auto. En weet je wat ..... dat gedoe begint te vervelen. Was het nog reizen, dan gaf je er af en toe een andere draai aan. En natuurlijk had ik vandaag ook in de regen in Parijs kunnen stoppen, maar desondanks is het verplaatsen wat ik doe, niet meer. Hetzelfde als bij de bezoekjes aan Nederland. Ik ga van A naar B en dat is alles. Het kost tijd, energie en het is dezelfde film, die iedere keer aan je voorbij trekt. Het zou mijn baan niet zijn, om zo over de wereld te hoppen. Wat zo ongeveer voor alle andere mogelijkheden ook geldt, maar toch.
Het wordt kortom tijd, dat een punt achter dit 'heen en weer'- gedoe wordt gezet. Afronden, opruimen, overstappen, de deur achter me dicht trekken. Alles gaat aan alle kanten niet in de door mij gewenste wijze noch in mijn tempo. Daarbij ben ik, volgens mij, niet eens van het ongeduldige soort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten