Aardig wat meters gemaakt vandaag. En daar zit me danig wat dwars in die hoek. Ik krijg het mijn bek niet uit, dus misschien maar goed, dat het via het toetsenbord gaat: Het ..... gaf ..... best ..... wel ..... een ..... beetje ..... voldoening. Misschien wel meer dan een beetje zelfs. Niet het doen, dat blijft steken in een verplicht nummertje, maar het resultaat.
Steeds vaker duiken fragmenten op van oude sentimenten, spoelen aan als wrakhout na een scheepsbreuk. Het echte degelijke werk keert wonderwel redelijk ongeschonden terug aan land. Het is een kwestie van het oppakken, links laten liggen of openstaan voor de welgemeende opdringerigheid. Verleiden kun je het niet noemen. Het is meer een kwestie van bonken op mijn deur en niet zo zuinig ook. Meestal laat me dat echter koud.
Maar aanhoudend bonken geeft barsten en door barsten wil wel het een en ander doordringen. Die aanhouder, hè, het werkt echt. Ook als je er niet op zit te wachten. Misschien was het het vallen van de avond. Je moet oog houden voor alle mogelijkheden. De lichtverandering, de geuren en het zakken van de temperatuur. De combinatie. De herinnering. We houden de boel in de gaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten