Terugkeren en -kijken creëert referentiepunten. Het spijkert je verleden met ijkpunten vast in patronen. Zonder me dat vooraf bedacht te hebben, ben ik daar nauwelijks mee bezig geweest. Met afsluiten en opruimen wel en dat werkt anders. Misschien voorkomt het wel die vastpinnerij van oude koeien. Het werkt het in elk geval niet in de hand.
Nu kan ik me via de befaamde achteraf-invulling-gevende methode de meest prachtige eigenschappen toedichten. Mij bedelen met onvermoede machten en krachten. Alles bullshit, maar ergens moet dit manneke ooit vanwege het een of ander begrepen dan wel bedacht hebben, dat "Opgeruimd staat netjes" zo gek nog niet is. En dat dan niet het huishouden wordt bedoeld, lijkt me helder.
Uiteindelijk verandert er niets. Het is een andere hoofdstuk uit "Methoden & Techniken". Je werkt met hetzelfde uitgangsmateriaal, ordent de zooi enkel anders. Ik heb mijn tijd niet verdaan met voortschrijdende herinterpretatie. Mijn leven niet gaandeweg gephotoshopt tot het perfect plaatje. Mijn plaatje is iedere dag anders. Nieuw. Ouder. Niet noodzakelijk wijzer. Vol verbazing over de pretenties van een mens, de mens en de mensheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten