Het begin! Alles staat of valt met het vinden van een begin. Niet dat je daarna freewheelend naar het end kunt, maar dan is er een oriëntatiepunt, een houvast waar je iedere keer naar terug kunt, als het ontrafelen is vastgelopen. Dat ontwarren is een vorm van puzzelen en als zodanig niet verkeerd. Heerlijk om mee bezig te zijn. Dagen aan vergooit. Maar een begin (of het eind, maakt in dit geval niet zoveel uit) is wel makkelijk.
In feite zijn er diverse pogingen opgestart door de jaren heen, maar allemaal zijn ze gestrand. Geen begin, geen stimulerende ontwarring van wat maar blijft ogen als een onoverkomelijke berg. D'r zijn dozen uitgepakt die hier jaren hebben gestaan en er zijn diverse keren dozen ingepakt met het idee ze bij een verhuizing mee te nemen of net achter te laten.
Het punt is dat de aard van de verhuizing steeds van karakter is veranderd. Eerst ging het van hier weg maar zou een soortgelijke activiteit worden voortgezet maar dan kleinschaliger. Toen moest de boel deels opgesplitst worden, omdat Yoland een tijd van het jaar in Utrecht wilde verblijven. Daarna bleef het idee van een kleinschaligere voortzetting "auf der Strecke". Vervolgens viel alles terug op mijn bordje en wist ik het even helemaal niet meer. Weer even gewerkt aan hetzelfde maar kleiner. Yoland's spullen opgeruimd. Langzaam de blik naar andere mogelijkheden gericht. Ineens was daar Oost-Europa en dat ziet er definitief uit gezien de investeringen van tijd en geld, maar is het het echt?? Of het volgende tussenstation??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten