maandag 12 mei 2014

Kaartje

 Post is geen dagelijkse gewoonte meer. Als, dan betreft het vaak reclame, geadresseerd of in de bulk èn rekeningen, nog te voldoen of al automatisch afgeschreven. Heel zelden, eigenlijk kan ik me de laatste niet herinneren, een brief, iets vaker een kaartje. Het laatste meestal of van moeders op de geijkte feestmomenten, zelf in elkaar geknutseld en met minimale tekst of van een van mijn zussen, nog steeds met riemen voor onder mijn hart. Als er dan een kaart met een exotische voorkant in de brievenbak ligt, zet dat wel aan het denken.

 Gerda en Frank zijn alweer wat maanden terug van hun winterse doorkruising van Rusland en China. Ook Joke heeft haar jaarlijkse Thailand retraite al tijden achter de rug. Wie zou de zon op hebben gezocht? Inez heb ik onlangs nog gesproken, die hangt niet aan de andere kant van de wereldbol. Al peinzend zie ik, dat de tekst in het Engels is. Nu word ik wel erg nieuwsgierig.

 Met excuses wordt me hier door een volstrekt onbekende persoon een riem onder mijn hart gestoken inclusief een terechtwijzing. Het handschrift maakt geen duidelijke keuze voor mannelijk of vrouwelijk. De naam (Kim Juan) kan wat mij betreft ook twee kanten op. De boodschap klinkt oprecht en raakt me, al heeft het door de referentie aan de dood van Yoland veel weg van een signaal uit vervlogen tijden. Een wazige poststempel spreekt echter van 03/05/14. De kaart toont een beeld uit Vietnam, een lotusbloemen plukkende vrouw, maar of de postzegel die herkomst bevestigd?? Wat op lettertjes lijkt, is zo miniscuul, dat kan ik niet lezen. De postzegel heeft iets Brits. Vraag me niet waarom.

 Mijn naam is correct geschreven, het adres is zeer volledig. Gegevens, die op deze manier niet van mijn blog komen, integenstelling tot mijn verhaal waaraan wordt gerefereerd. Deze mevrouw/meneer heeft behalve een hoop vertaalwerk, het huiswerk goed gedaan en ook de website van masvieux doorgeworsteld. En dat terwijl Blogger in de afgelopen maand geen enkel hit toont uit het ZuidOosten van Azië. Ik werd er gaande het beseffen een beetje stil van. Dank!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten