Beter maar niet anders. De dag vordert en slingert van links naar rechts afhankelijk van wat net op mijn bordje valt. Potentiële kopers nemen mijn denkwereld in beslag, een internetdiscussie laat me enthousiast opveren zeer tot leedwezen van mijn gesprekspartner, de soepen krijgen stap voor stap vorm, de zon blijft schijnen en het gras is nog steeds kletsnat. Inmiddels draait het befaamde 45-toeren bandje op de achtergrond en heb ik me een kir-rosé ingeschonken.
Het leven normaliseert bij gebrek aan beter. "Im schönen Schwarzwald" zou ik ook willen zijn. Eigenlijk overal waar het een beetje is, zoals ik het de afgelopen jaren heb leren waarderen, als het maar niet hier ter plekke is. En ben ik weg, voelt het weer niet goed aan, omdat de boel niet afgerond, opgeruimd en afgesloten is. Ik zal niet weer zeuren over de eigenschappen van de mens, maar raar blijft het.
Het wordt weer tijd om de denkprocessen van het vuur te halen, het 'doen' in het middelpunt van mijn aandacht te schuiven en het geploeter vanaf de zijlijn aan te moedigen. "Spiel mir den Walzer d'Amor" en andere 'Traumereien' moeten richting de reservebank. Het moet met wat ik heb, ook als het niks oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten