Voor de tweede helft van de nacht teken ik. Graag nachtbreed dan wel. Dat ik dan huizen loop te verkopen, neem ik op de koop toe. Dromen die zo dicht bij de realiteit liggen, kun je niet serieus nemen. Heerlijk rekkend en strekkend wakker geworden. Nog steeds moe, maar toch compleet anders. Het geeft de burger moed. Laat die dag maar komen. We kijken 'm recht in z'n ogen. Messen slijpen en maaien maar.
Overdrachtelijk dan, want eerst moet ik iets met wat onderdelen en ook de laatste restjes van de afwas ruimen. Dat had beter gisteren gebeurd kunnen zijn. Dat zijn de kleine dingen, waaraan je kunt zien, dat wat goed oogt, nog steeds niet is, wat het is geweest. Geen overzicht. Wel in de grote lijnen, niet in de details.
Daar gaan we weer. Misschien eerst ff tevreden zijn met wat goed en zelfs beter gaat, voordat we ons weer focussen op wat niet naar wens loopt of beter zou kunnen. Moeilijk, moeilijk. Moet ik behalve mijn hele leven ook mezelf opnieuw op de rails zetten? Misschien moet ik die lat maar laten liggen waar ie ligt ..... buiten mijn bereik. Zelfs zichtveld. Ik wil 'm niet zien ook. Geen tevredenheid zonder gemopper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten