Tegenwerking

 De garage wist gisteren al dat de afgesproken reparatie niet kon gebeuren, omdat het te vervangen onderdeel (nog) niet was geleverd. Niks niet ff een telefoontje plegen. Het zou me bovendien herinnert hebben aan het feit, dat de 23ste gisteren was en niet vandaag. Dus vanochtend te laat en bovendien voor nop het stadje in. Dat zijn niet de stimulerende momenten.

 Nieuwe afspraak, koffie, het lokale nieuws controleren en weer terug. Nu hier aan de slag. Eerst de keuken uitmesten en, als het buiten droog blijft, later op de dag verder met het onkruidvrij maken van de terrassen rondom het huis.

 De weerstand, die zich op dit moment in me opbouwt, is om stil van te worden. Het is, alsof iets onmogelijks van mij gevraagd wordt. Het gaat om de afwas, niet om een zelfmoordaanslag, het eten van levende maden of een speech voor een volle zaal zonder te weten, waarover het zou moeten gaan. De afwas! Wat is het probleem. Waarom moet steeds weer de motivatie ergens uit de kleine teen vandaan getrokken worden? Dit kost zoveel energie. Het zou inmiddels soepeler mogen lopen. Doet het echter niet. Allez! Lopen kreng!