Heerlijk is het Maisons d'Alfort binnen rijden alsof ik het iedere dag doe, auto parkeren, stukje lopen en de de metro induiken. Lijn 8. Balard is de richting naar het centrum. Een verstandelijk tekort gekomene staat in de metro Paris-Saint Germain aan te moedigen in woord en gebaar. De passagiers negeren hem. Ik kijk naar buiten als de metro uit de grond opduikt, over de Seine gaat en weer ondergronds wegduikt.
Metrorijden is iets wat voor mij onlosmakelijk met de Parijs-ervaring is verbonden. Alleen taxirijden in Parijs is nog leuker. Deze keer op Bastille overgestapt en bij het Louvre te voet de stad in gegaan. Bijna lunchtijd, maar daar is de directe omgeving van het Louvre me te toeristisch voor. Hup, richting Opèra, maar dan niet over de boulevards.
Na een goed half uur ergens op een pleintje neergestreken. Leuk terras, aardige doorloop, simpele kaart, correcte maar wat betuttelende bediening. Het eten is niks bijzonders, maar daarvoor zat ik er ook niet. Dat de witte wijn tegenviel was minder, maar ook dat werd ruimschoots gecompenseerd door de massa mensen, die voorbij kwam in alle denkbare varianten, vormen en aankledingen. Prachtig, zo onzinnig als werk is, zo leuk is mensen kijken. Ik zou er mijn dagen niet mee kunnen vullen, maar een paar uur per dag zou d'r zo 'in' gaan. Krant en/of tablet erbij en ik had de middag aan mij voorbij kunnen laten trekken. Niet gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten