Bezig! Dat is niet onbelangrijk. De rest volgt, is dan de gedachte. Dat was gisteren. Wat dan zou moeten volgen, zijn zaken als minder tegenzin, enthousiast(er) aan de dag beginnen en nog wat van die fata morgana's. Mooi bedacht. Daar moet je het dan ook bij houden, bij die mooie gedacht. Vooral niet met de werkelijkheid bezig zijn, kop in het zand en de gedachte koesteren, dan heb je d'r het langst plezier van .... Dacht ik vanmorgen, toen ik ergens in de buurt van zeven uur een schuine blik naar het licht wierp, dat door de ramen naar binnen viel. Enthousiasme? Goeiemorgen. Gaat fietsen!!
Niks van dat mooie gedachtegoed en erger nog, minder dan 24 uur geleden. Stank voor dank, paarlen voor de zwijnen, voor de kat z'n k*t, laat deze beker aan mij voorbijgaan en kom over een tigtal uur eens langs met een grote koffie verkeerd. Zo'n dagbegin voelt bijna als een persoonlijke aanval. In elk geval niet als een beloning of iets vol verwachting.
Ruk het dekbed over me heen en koester andere gedachten. Ook onwerkelijk. De kop in het zand of onder het dekbed, het is het geen van beide. Het is weer noch wal noch schip. Cut! Allez, all over again. Take Two.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten