Me vandaag tot niks gedwongen. Ben moe. Voel me raar. Ga daar natuurlijk vanalles bij bedenken en het is maar een kleine stap en ook het fysiek dendert vrolijk mee in de ongewenste optocht. Dat laatste maar proberen te voorkomen. Ook de rest waar mogelijk wegrelativeren. Meer dan het weinige dat vandaag gebeurd is, zat er zonder dwang niet in. Het is goed zo. Niet interessant voor drama of psychologische misvorming.
Het enige dat telt, is de energie, die zich kan hergroeperen. Ergens op de achtergrond. Want fit wordt je van zo'n dag hangen niet. Morgen begint de afsprakenmachine weer te rollen en dat is goed ook. De afwas had voor mijn vertrek al gedaan kunnen zijn en mocht het weer morgen een beetje zijn zoals vandaag, dan zijn ook buiten dingen te doen zonder dat gemaaid kan worden. Afwisseling kortom. Switchen van de ene bezigheid naar de andere zolang de motivatie reikt.
De tijd is te kort, de energie krapjes en de motivatie ver te zoeken. Toch moet het spel verder gespeeld worden. En het gaat lukken ook. Willen, kunnen, moeten. Iedere keer dezelfde cocktail. Zij het steeds in een iets andere samenstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten