Na al de constructieve stappen in het inmiddels bijna verlopen jaar, moet deze week de afwerking beginnen. Mooi maken. Hoewel de onderliggende structuur in alle betekenissen vele malen belangrijker is, wordt het uiteindelijk oordeel van 'de mensen' geveld obv het laatste decoratieve velletje, dat over het skelet wordt getrokken.
Zo telt niet de isolatie, die in het vernieuwen van het dak is verwerkt en al helemaal niet de in het zicht gewerkte dakconstructie. Nee, men kijkt naar de dakgoten, schoorstenen en de pannenbedekking. Alle drie niks mis mee. Integendeel, er is veel energie ingestoken om een goed ogend eindresultaat voor elkaar te krijgen, maar qua gewicht -niet letterlijk- weegt het isoleren het zwaarst.
Alle huizen hebben in feite 'open' daken. Zolders werden ooit of worden nog gebruikt om granen, mais, uien of bonen te drogen en (mais) op te slaan. Behalve een dakbedekking die niet verder gaat dan de meest noodzakelijke panlatten en een zo zuinig mogelijk panbedekking, hebben de zolders ook nog eens raamopeningen zonder enige afsluiting. Kleine raampjes, maar toch. Vrij toegankelijk voor vogels en koude.
Qua afwerking, incl. dingen als dakgoten, moet er nog veel gebeuren, maar vandaag waren als eerste de ramen aan de beurt. Het leek me een dagen durende klus, het zetten van al de ramen. Niet, dus. In iets meer dan een halve dag zat alles op z'n plek. Een grote veer in de reet van de bouwvakkers, die het voorbereidende werk hebben verricht. Het skelet had ineens geen gapende openingen meer. Mooi werk. Goed gekozen kleuren. Voldaan gevoel. Graag zo verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten