Zondagmorgen, eerste Pinksterdag, elf uur en al twee uur bezig met een aannemer, die zich blijkbaar verveelt op deze feestelijke zondagmorgen. Misschien siert het de man ook wel dat hij zoveel energie wil steken in een goede afwerking. Wie weet heeft hij eindelijk het principe te pakken. Zoals altijd, gebeurt dat, als het (bijna) niet meer nodig is.
Ik ga me vandaag zeker niet vervelen. Grasmaaien in alle denkbare vormen staat op het programma, een omgevallen boom moet kort gezaagd en als het aub ff zou kunnen moet ook het onkruid er (deels) verder aan geloven. Ja, weer een overspannen programma, maar dat met een ontspannen aanpak. Mañana, mañana ... indien het vandaag niet allemaal lukt en desnoods overmorgen of na volgende week.
Van mijn enthousiasme word ik niet enthousiast. Ergens wil ik best wel, voor de afwisseling, maar er hangt zo'n deken van compleet desinteresse over mij heen. Het lekkerste toetje noch de mooiste vrouw zou enige beweging in mijn wens- en wilgedeelte teweeg weten te brengen. Nee, ook die dure automobiel niet. Hooguit dat bounty eiland ergens in de richting van de wereld waar recentelijk de vliegtuigen zomaar verdwijnen. Gelukkig kennen we onze pappenheimers. Het komt kortom wel goed, of ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten