Zonder bewuste sturing heeft lopen in een stad hetzelfde effect als in de wildernis .... Je loopt rondjes. Mijn rondje circuleerde tussen de Opèra en het Palais Royal. Beide meer dan eens gezien zonder dat dat nu direct de bedoeling was. Eerste rondje langs de Seine kades. De bloemen- en dierenwinkels. Ze zijn er nog steeds. Het personeel draagt tegenwoordig witte jassen. De hokken zien er netjes uit. Nog steeds een hoop jonge katjes. Bij de honden weinig tot geen grote rassen. Wat er is zit in de hoek van Jack Russell's en Chihuahua's. Soms hing er een bordje dat foto's maken of filmen verboden was. ... Zou het imago erop vooruit zijn gegaan sinds ik daar de eerste keer binnen liep? En als het imago is verbeterd, geldt dat ook voor de werkelijkheid?
Tweede poging om de los te komen van het Louvre in de richting van La Republique ondernomen maar ook nu niet bewust genoeg de richting vastgehouden en wederom was het uiteindelijk het park van het Palais Royal waar ik terug kwam. Onderweg nog ff een kleine proeve van Franse hoofdsteedse arrogantie meegemaakt. Neergeploft op een volgend terras voor koffie, Perriér en kijken, werd me gevraagd of ik met z'n vieren was, wijzend op de drie andere stoelen rondom het tafeltje. Na mijn repliek, dat ik geen zin had om in de zon te zitten, kreeg ik als antwoord: " Tiens, Au revoir!". Weinig kans ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten