Bezig! Hoe dan ook leuk meegenomen. Nog geen voetbalveld. Voor zessen gaan we daar echter ruim overheen. Joepie. Joepie. Joepie! Met het maaien op zich is niks mis. Vroem, vroem berg op, af en schuin van links naar rechts en terug, onder de bomen door, over de bramen heen. Een beetje stoffig, soit, maar qua bezigheid best te verteren. Alleen niet de fout maken om te bedenken, waarom ik het doe. Ok, het resultaat oogt aardig, maar of ik al dat werk er voor over zou hebben, als ik er wilde blijven wonen? Ik waag dat te betwijfelen. Ik denk, ik zou wat paden maaien, links en rechts iets met groenten, bloemen en planten doen en de rest aan de natuur overlaten.
Dat ik er überhaupt over nadenk. Hier heb ik teveel, daarachter heb ik minder dan me lief is. Moeilijk, moeilijk. Misschien valt dat ook wel mee. Eerst maar eens een jaartje ter plekke vertoeven en de beeldvorming de vrije hand laten. Zonder beesten groter dan een kip zou het geen probleem moet zijn. Met een stel varkens, wat ik toch wel heel graag zou willen, wordt het gauw een ander verhaal. Denk ik. Schat ik zo in. Moet ik ff zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten