Omruilen

 Belangrijk nieuw contact. Of laat ik voorzichtig zijn: een hoopvol nwe contact op het vlak van de auto-electronica. Een eenmansbedrijfje ergens aan de rand van Sibiu. Vader, zoon en een roodharige jonge dame die Engels spreekt en oa het administratieve deel verzorgd. Om negen uur had ik de afspraak. Tien minuten eerder aanwezig, maar toen was alles nog dicht. Een woonhuis met daarachter een garage in een reguliere straat met eenrichtingsverkeer en parkeren aan beide kanten van de weg. Toen het hek open was de lange oprit ingereden, maar dat was de bedoeling niet. Terug eruit was een ander verhaal. Later werd dat in- en uitrijden door een van de anderen gedaan en dat was maar goed ook.

 Eenmaal binnen duurde het meer dan een uur voordat iets met de C5 werd gedaan. De baas had een woordenwisseling met een slungeltje, dat leek op iets van een leerling. Mijn indruk. Behalve dat ik door de toonzetting het idee had, dat hier iemand op z'n nummer werd gezet, kon ik het gesprek natuurlijk niet volgen. Nadat die persoon afdroop en nog ff achterna werd gezeten door de zeer omvangrijke baas, was het tijd voor de diagnose van mijn auto. Tussendoor werd nog iets met een ambulance gedaan, liepen mensen in en uit, kreeg ik koffie en stond de drukte verwonderd gade te slaan. Aangename, geordende chaos.

 Een luttel bedrag armer, een vervolgafspraak rijker, een verwijzing naar een collega op zak en de belofte om over mijn verhaal van de Peugeot na te denken aan het eind van de ochtend vertrokken. Dit voelt stukken beter aan dan de 'boeven' op de vorige plek.