Aanvullend

 De verhalen op de borrel in De Zaak waren deels de bekende oude koeien, maar ook nieuwtjes, vervelende nieuwtjes. Veel kanker en nog een onverwachte dode. Een leuke, vrolijke, energieke vrouw, het soort eeuwige meisje. Iemand die me steeds, als ik haar zag deed opleven, bleek een paar mndn geleden gestorven. Iets met het bloed. Ook weer ergens in begin van de vijftig. De leeftijd waarop voor velen het leven pas begint. Voor haar dus niet. Daar wordt je ff stil van. Nog stiller dan ik al was.

 Me een Duvel geregeld en in de achterkant van het café aan de bar gaan zitten. Het gezelschap gelaten voor wat het was. Geen innerlijke drama's of soortgelijks, gewoon leeg, maar dan ook compleet. Aan mijn taks, denk ik, wat het mindere nieuws betreft. Rustig mijn Duvel genuttigd, van een paar mensen afscheid genomen en vertrokken.