Een verhaal vooralsnog zonder einde en vol moeilijk te volgen wendingen. Een aannemer die zich eerder verontschuldigend dan eisend opstelt. Die me vanalles en nog meer alsnog uit de handen wil nemen en die ik maar moeilijk gestopt krijg. Nee, aub, geen opruimen. Dat werkt niet, dat kan ik alleen maar zelf doen. Ik weet nieteens waar ik wat wil hebben, dus hoe zouden jullie dat kunnen weten??
Nee, aub fixeer de boel, verzamel je gereedschap en haal de zooi aan zand, grind en kiezels weg voor de deur van de overburen. Ondanks dat je tegenwoordig over 25 verschillende kanalen communiceert, komt die boodschap niet over of niet door daar waar die terecht moet komen. De werklui uiteindelijk zelf laten stoppen met hun bezigheden. Die waren gewoon met de bestrating aan de slag gegaan alsof niks aan het handje was. Vervelend, omdat zij het probleem niet zijn, behalve dat een beetje vlotter werken een hoop ellende had voorkomen.
Rondom de lunch niet de tijd om de boel te blijven sturen en niet aanwezig ook. Terug ter plekke is het gereedschap verdwenen, de bestrating gefixeerd en staat de rest van de bouwmaterialen daar waar het niet moet staan. Niet dat ik zo direct weet, waar het wel had moeten staan. Dat was nou net het 'probleem'. Eén ding weet ik wel, daar waar het nu staat, is in elk geval niet de goede plek. Extra werk kortom, iets waar 'onze' combi al mndn in grossiert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten