Balen. Een beetje self fulfilling prophecy, maar toch. Ik heb er nooit om gevraagd. Zelfs meermaals op het risico gewezen. Het ging bij de aannemer de bekende weg 'oor in, oor uit'. Het is buiten verre van aangenaam. Klooien met kouwe klauwen. Ik heb er een bloedhekel aan. Hooguit houthakken is te doen, als je door het eerst uur weet heen te bijten en de rug het dan niet voor gezien houdt. Zelfs met het verslepen van het stookhout kom je, ik niet op temperatuur.
Het klinkt zeikerig, maar waar anderen na een uur of wat liepen te zweten of in elk geval warme handen hadden, kon ik tegen het einde van de dag mijn vingers nog steeds maar met moeite bewegen, zo stijf en koud waren ze ook na 8 uur of meer fysieke arbeid. Of het nou bij het uitventen van melk of het sorteren van aardappelen was. Gelukkig is die overgevoeligheid enigszins verminderd, maar voor de lol zoek ik die omstandigheden niet op.
Helaas moet het. Dus ik zal me warm moeten foeteren als morgen de beloofde zon niet achter de wolken vandaan wil komen. Een vooruitzicht dat me bijna voor de kerk laat kiezen. Daar hebben ze hier vloerverwarming. Maar goed, het vooruitzicht van drie uur staan biedt daar enig relativerend tegenwicht. Morgen maar beginnen met het maken van een vuurplek om het ergste afval onder het afvalhout maar direct te verfikken. Opgeruimd staat netjes en misschien, wie weet, heeft het behalve een verwarmend ook een stimulerend effect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten