Heerlijk gelopen met de honden en -niet onbelangrijk- met de drie gezusters samen teruggekomen, ondanks de km's die ze extra hebben gemaakt tov mijn eigen tour. Het is knap fris in de ochtend en ook overdag wil de temperatuur maar met moeite de hoogte in. Bedacht me bij het naar boven klimmen van de heuvel, dat mijn tempo iets winters krijgt. De passen worden langer en beweging langzamer. Klaar om bergop te baggeren of ploeteren door de sneeuw afhankelijk van de dikte van het tapijt.
De jongste gaat voor het eerst sneeuw zien. Zij heeft een veel dichtere, dikkere pels en langer haar. De temperatuur gaat dus geen probleem worden. In alles de herderachtige vader muv de grootte. Misschien gaat Mopke uiteindelijk een paar centimeter schofthoogte meer hebben, maar het verschil met de andere twee is minimaal. Ze heeft een andere loop. Haar achterpoten staan enigszins naar elkaar toe gedraaid, waardoor haar loopje iets tuttigs heeft. Voor de rest is ze minstens zo eigenwijs als haar zussen.
De bomen zijn ondertussen zo goed als kaal. Bijna alle maisvelden zijn gerooid en de meesten zwart geblakerd door het verbranden van achtergebleven stengels en bladeren. De weilanden geel maar minder dan andere jaren door de tamelijk natte zomer. Nog een paar weken en dan zijn de varkens aan de beurt. De gang van de seizoenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten