Nog een kleine 50 te gaan en dan sneuvelt de score van vorig jaar. Was niet de bedoeling ... Maar wat doe je eraan? En wederom komt de versnelling na de zomer. Mij lijkt, dat de rek er nu toch echt wel, ècht wel uit moet zijn. Het is bovendien de vraag of ik de blogaantallen van de laatste paar mndn van dit jaar weet vol te houden. Ik streef er niet naar. D'r zit geen enkel stok achter de deur. Het levert me niks speciaals op, hoewel d'r toch bijna zoiets zou moeten zijn. Het zou zomaar voorbij kunnen zijn, inzakken als die welbekende plumpudding of moet ik soufflé zeggen? Net zo vanzelf als het opstapje is gemaakt, kan de stap terug zich aandienen.
Gewoon niet mee bezig zijn lijkt me. Als ik morgen dood neerval, zou het wel erg stom zijn, als het laatste waar ik me druk over heb gemaakt, het aantal blogbijdrages per dag blijkt te zijn geweest. Kan me beter druk maken over de boekvorm, waarin ik het eerst jaar van deze serie heb proberen te gieten, en op een haar na niet heb afgemaakt. En de legio andere zaken die wel iets meer drukte van mijn kant kunnen gebruiken.
Als ik al ergens mee bezig zou moeten zijn, zou het eerder de kwaliteit dan de kwantiteit moeten zijn. Het gekeuvel overstijgt met regelmaat niet het niveau van geleuter. En de bezoekersaantallen opkrikken, om een andere zijstraat te benoemen, als ik het eindelijk eens kan worden met mezelf of ik daar energie in wil steken of niet. Had wel wat meer olievlekwerking verwacht, moet ik eerlijk gezegd bekennen. Maar goed. Wat niet is, is niet. Zowel qua afknijpen van de groei van het aantal blogbijdrages als het opkrikken van de bezoekersaantallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten