Weer de spijkerbroek aan met knopen ipv een rits. Had me een paar jaar geleden al eens voorgenomen, dat nooit (!) meer te doen. Maar ja, de keuze in de versies waarvan het kruis niet tussen je knieën hangt of de pijpen als een condoom om je benen sluiten en/of met stretch erin was beperkt tot dit ene model qua kleur èn gulpsluiting. Het is toch een beetje als vrijwillig voor een Fred Flintstone versie van een auto kiezen, als je ook in een 4x4 met automaat zou kunnen rijden. Kortom, volkomen belachelijk.
Iedere keer weer dat geklooi met die knopen en dat toch zelden op momenten, dat je je daar in alle rust tegenaan kunt bemoeien. Tijd dat ik me weer een keertje met mijn buikspek bezig hou. D'r liggen nog de nodige broeken in mijn oude maat. Ergens in de eerste jaren van deze eeuw is de klad in het constante lichaamsgewicht gekomen en het aantal kg's meer toegenomen dan me lief is. Kort na de heisa van 2007 is het een tijdje weer mogelijk geweest om in de oude Edwin's te stappen, maar daarna is me dat niet meer gelukt. De eerste zes kilo gaat zonder problemen. De volgende zes houden helaas steeds weer stand.
Minder genieten van het leven èn nog meer bewegen, misschien zelfs gaan sporten. Je moet er toch niet aan denken. Maar in elk geval de volgende keer zolang zoeken tot ik iets zonder die stomme knopen heb gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten