Nou, die laatste 40 pagina's of zo hadden het papier bespaard kunnen blijven. Dat ze er zijn doet verder geen afbreuk aan het boek, maar ze voegen ook niks toe. Helemaal niks. Kan me nauwelijks voorstellen, dat er niemand geweest is, die hem dat gezegd of zelfs geadviseerd zal hebben.
"Gut Javier, je kunt je beschrijvingen altijd zo heerlijk in meanderende zinnen laten uitdijen, maar als het nergens meer toe dient, moet je het mischien gewoon nalaten."
Het boek had gewoon kunnen eindigen op het moment, dat hij (onomstotelijk) beseft, dat hij er ooit ingeluisd is. Daar kun je dan in het slechtste geval nog een korte epiloog op laten volgen, maar dat is het dan. Hoe hij na 12 jaar afwezigheid en doodverklaring weer zijn oude leven -deels- probeert op te pakken is volkomen irrelevant. Dat had ook op 100 andere manieren gekund, precies wat met de rest van het boek niet het geval leek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten