Onwillig

 Moe. Zo ongeveer de hele dag gelopen. Van de ene plek naar de andere, terug naar het hotel en weer de stad in. Niet in de stemming om snel en efficiënt mijn slag te slaan. Het is alsof ieder item op mijn korte lijstje een nwe aanloop vereist. Alleen in de boekenwinkels voelde ik iets van het aloude enthousiasme om dingen te willen hebben. De rest is bijna een kwestie van dwang. Zelfs muziek.

 Desondanks de hele dag in de weer gebleven. Geen zin om de avond weer in een restaurantomgeving te zitten en een AH-to go ingelopen. Dat is wel een verschil met 10 of 15 jaar geleden. Geen roomservice nodig. Alles vers en direct klaar. Snap wel, dat je het koken achterwege laat, als je er geen lol aan beleeft.

 Geen zin in de drukte van een restaurant, maar de stilte op de kamer was het ook niet. De Tv ingeschakeld om de bijna verstikkende stilte te doorbreken. Raar dat het de ene keer zo weldadig kan zijn en de andere keer -zo als nu- kan beklemmen. Het was even zoeken naar de radiozenders. Lang geen ervaring meer met Tv bediening. Die afstandbedieningen waren jaren geleden al regelmatig een ramp en dat is er duidelijk niet op vooruit gegaan.