Zien dat ik mijn stemming op peil weet te houden en niet laat verstoren. Nog één dag en dan ben ik er voor 5 mndn vanaf. Half april mag de aannemer terugkomen om de boel af te maken. Naar behoren, anders kan ie alsnog naar die laatste paar centen fluiten, waarvan hij had bedacht, dat het er veel meer moesten zijn. Onverkwikkelijke situatie en vooralsnog eentje waar ik geen oplossing voor zie. Berekeningen maken en doen alsof de factor 'Arbeid' geen bepalende is in de uitkomst voor iets wat voor het grootste deel bepaald wordt door .... precies, de factor 'Arbeid'. Ja, kun je dan denken, 'en de materialen dan?' De materialen zijn compleet apart gehouden en steeds door mij betaald aan de desbetreffende leveranciers. Leuk geprobeerd dus, maar zoek iemand anders om die dat wijs te maken.
Ja, het zit nog steeds hoog en dat zal het nog wel een tijdje blijven doen. Waar geen oplossing gloort, daar blijft het wringen. Mariana is nog een slag vasthoudender dan ik, dus uit die hoek is geen compromis te verwachten. Die komt bovendien ineens met allerlei verhalen uit het verleden, praatjes van de mensen, etc. Er zal wel heel wat geroddeld zijn en iedere roddel heeft ooit een kern van waardheid gehad, maar daar kan ik me niet aan ophouden. Wil ik ook niet, dan loop ik me hoogstens op te naaien en daar heb ik geen zin in.
Het gaat om nu, dit jaar, deze klus met het overduidelijke resultaat van iemand, die zich rijk probeert te rekenen. Die beste meneer heeft zijn hand overspeeld en zolang hij dat niet wil inzien, zal de patsstelling voortduren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten