De terugkomst is nog niet helemaal voor elkaar. Routines worden opgepakt. Dat is het eenvoudigste deel. Virtuele lijsten moeten nagelopen en waar nodig bijgesteld worden. Maar vooral toch domweg bijkomen. Niet zozeer van het gebeuren. Daar ben ik nauwelijks nog mee begonnen. Weet ook niet wat dat zou kunnen gaan betekenen. Misschien valt het wel mee. Zou ook eens een keer mogen. Nee, eerst gewoon fysiek bijtanken.
De terugweg heeft er goed ingehakt maar of het met minder extra uren nu zoveel beter zou gaan, dat zal ik nooit weten. Dat blijft de onmogelijkheid van parallelle beleving. Laat ik de invloed van de leeftijd om te beginnen niet onderschatten. Vanmiddag in een poging de honden te vinden de andere, oostkant van het dal omhoog gelopen. Nou, dat was een oude man waardig en dat voel ik me toch nog niet.
Het was prachtig daar boven. Helaas ondanks de wijdsheid geen spoor van de weglopers te bekennen. Ik had de neiging om Bobby's voorbeeld te volgen en me in het gras uit te strekken. Prachtige dag. Heerlijke uitgestrektheid. Ik snap die honden wel, maar kan er toch vrede mee hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten