Het zijn holle klanken, die vandaag net als de afgelopen dagen door kale ruimtes in mijn bovenkamer ketsen. Een paar dagen 100% gefocust op banale klusactiviteiten en de rest van mijn gedachtenwereld heeft het voor gezien gehouden. Op vakantie? De biezen gepakt? In diepe krochten gekropen? Mag hopen dat dit slechts tijdelijk is. Lijkt wel alsof ik 100% opga 'in mijn werk'. Gaan we na al die jaren, waarin ik daar nooit de zin van ingezien heb op het laatste moment alsnog een potje vloeken? Werk? Ik zit niet op de verkeerde monomanie te wachten. Gètver.
Liever niet ergens door meegesleept worden. Maar mocht die intentie af en toe aan mijn aandacht ontglippen, dan graag niet ten faveure van zoiets stoms als noodzakelijkheden of erger: werk! Ergens middenin zitten, dan wel je mee laten slepen gaat ten kosten van de voor het overzicht zo onontbeerlijke afstand. Als je ergens in meegaat, neem je het, voordat je het weet, nog serieus ook.
Doe mij de zijlijn maar, tussen al die betweterige stuurlui. Zoiets als olie en water. Vergelijkbaar met aan de bar hangen op een druk moment en genietend van je drankje de drukte om je heen van je af laten glijden en tegelijkertijd bijna van verbazing van je kruk lazeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten