Nauwelijks acht uur geweest en het geluid van een parketschuurmachine dendert door het huis. Goed voor de afwerking van het huis, minder voor mijn ochtendhumeur. Nog ff geprobeerd om me te overtuigen dat het wel meevalt, maar daar maar mee gestopt. Herrie. Noodzakelijke herrie, maar herrie. Misschien hebben de Franse jaren met de momenten van volledige stilte me overgevoelig gemaakt op dat gebied. Zou kunnen, maar behalve herrie is het ook nog eens het geluid van een stofzuiger. Een apparaat en bijbehorend geluid, waar ik al van jongs af aan een grondige hekel heb gehad.
Straks gaan we zien of al die geluidsoverlast er op z'n minst voor heeft gezorgd, dat ik niet na twee schone dagen mijn naam weer in het stof op het aanrecht kan schrijven. Het zou een ommekeer in de verbouwingsgeschiedenis betekenen. Stofvrije voortgang! Ik kan het haast niet geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten