Kouwe voeten. Een CV zonder gas-aansluiting. Ik heb het erger meegemaakt deze winter, en was dat alweer bijna vergeten, maar verlang desondanks naar een knop, waarmee met terughoudendheid maar naar wens spontaan omgeschakeld kan worden naar zomerse omstandigheden. Een avondje zwoele temperaturen zou me niet tegenstaan. Koud glaasje witte wijn. Knabbelhapje. Passerend visueel vertier. De terras-setting mag duidelijk zijn.
Vanavond zou daar ook de restaurantfunctie in meegenomen mogen worden. Mijn kooklust loopt niet bepaald over. Wel bezig en resultaat gaat lukken, maar de 'liefde' ontbreekt. Hèt moment waarop ik inspiratie en uitvoering het liefst aan derden laat. Maar nee, dat gaan we niet doen. De pannen pruttelen en het is mijn kook-eer te na om het garende voedsel te laten versloffen.
Huppelen, dus. Dansje maken. Voeten verwarmen. Pannen bestieren. Niks bijzonders, maar smakelijk en daarna fluks richting bedje-veren-laken-straat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten