zondag 27 maart 2016

Exposievrij

 Minder dan een maand en dan sta ik 8 of 9 maal in twee weken aan een in-checkbalie en hang net zovaak in de lucht. Dat laatste was al niet mijn hobby. De eerste keer na weet ik hoeveel jaar nog eens in het vliegtuig, die vlucht van Frankrijk naar Cluj, staat me nog levendig voor de geest. Met hulpmiddelen, maar gedaan. Was blij met mezelf. Vlucht van twee uur en een kwartier. Nu zijn het deels vluchten van 4 tot 5 uur. Dat is al een verandering, die me niet vrolijk maakt. Maar dan nu ook nog de in-checkbalie ...

 Je staat dan altijd al hutje-mutje op elkaar, meerdere rijen dik en met regelmaat probeert men eerder aan de beurt te zijn dan de orginele plek in de rij tot gevolg zou hebben gehad. Bomgordels. Spijkerbommen. Hoe ziet een zelfmoordterrorist eruit? Heeft vast geen sticker met die tekst op z'n voorhoofd zitten.

 Ik lig er niet van wakker, maar het houdt me wel bezig. Het zijn incidenten, maar toch. Ik wil het nieteens hebben over al het geld dat dan ongebruikt door het putje gaat. Ik zou graag hier terug willen komen en na genieten van de bijzondere vakantie, terwijl we de laatste handelingen verrichten in het leefbaar maken van ons speciale plek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten